UIT-checken?!? Hoezo uitchecken ‘hoor’ ik iemand denken. Dat doe je toch alleen bij een hotel of met het OV?!? Nou nee, ik neem je even mee.

Vanochtend was het weer zover. Kids hebben vakantie en het dagelijks ritme ligt dan wat meer overhoop. In huis èn in mijn eigen systeem.

Het is de 2e week en ik voel dat er wat hangt. De een verveelt zich, de ander wil gaan sporten, maar haar broer schiet niet op en ik heb ook nog aardig wat te doen.

Ik merk aan mijn hele lijf dat ik nergens handen en voeten aan kan geven. Ik ben al lang uitgecheckt!

Wat is dat dan zul je denken? Nou ja ik ben letterlijk en figuurlijk uit mijn lijf..

Ik hang er zowat boven om ‘uit’ het gezeur, gezucht en gedoe te zijn, zodat ik nog ergens een restje energie bij mezelf kan houden om een stapel verslagen na te kijken.

Een oud mechanisme dat ‘vroeger’ ook nuttig was en mij beschermde. Toen voor ongemakkelijke of lastige situaties, maar wat nu ook nog dagelijks actief is.

Alsof je toeschouwer bent van jezelf. Vast wel ergens herkenbaar bij je.

Wat gebeurt er eigenlijk als je uitgecheckt bent? Je zit niet meer in je lijf om zo de boel tijdelijk te vermijden. Zo hoeft je in ieder geval niet alles mee te krijgen.

Is dat handig? Soms kan het misschien handig zijn voor je. Een stukje overleven, zelfbescherming, maar hiermee geef je ook de ruimte aan de ‘ander’ om IN jouw systeem te komen. Een soort ‘opgestaan is plaatsvergaan’ spelletje.

Hoe zorg je er nu voor dat je weer IN je lijf komt? Wat mij helpt is ‘tijdelijk’ uit die situatie stappen. Letterlijk in dit geval.

Vanochtend scheen al een heerlijk zonnetje. Dus lekker naar buiten. Zittend op n beschut plekje voel ik mijzelf weer ‘landen’. Een verademing als ik een paar keer dieper adem haal. Het sein ‘het is oké’ is gegeven en ik ben er weer.

Ruimte voor mezelf en alles dat niet van mij is (en vooral wat ik opgepakt heb voor de ander) terug sturen naar waar het vandaan komt.

Mijn batterij vult zich, mijn lijf ontspant en terwijl ik zo zit beginnen de dingen vanzelf meer te stromen.. ik kan er weer handen en voeten aan geven, YES!

Ik heb zelf de ‘regie’ gepakt en besloten dat ik anders mijn dag door wilde. Zelf de keuze gemaakt om UIT het gedoe te stappen.

Mocht het zonnetje nu niet schijnen, ga dan even 5 minuten op de WC zitten of haal even wat drinken.

En vind je het ècht nog lastig, dan geef even een seintje. Ik heb nog veel meer tips voor je.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar top

Belangrijke wijziging

Beste mensen,

Als je lichaam roept dat je leven dient te veranderen, dan kan je best nog even doen alsof je het niet hebt gehoord, maar uiteindelijk komt het besef dat verandering noodzakelijk is… zo ook bij mij.

Wat is het dan lastig om uiteindelijk het besluit te nemen je geliefde werk als zelfstandig therapeut neer te leggen. Wegens langdurig ziekte uitval en het langzamere herstel kan ik niet bieden wat ik gewoonlijk bied.

Dit betekend dat Trauma & Relatie stopt en dat raakt…

Ik wil een ieder bedanken, wens je alle goeds en vooral gezondheid toe. Mocht ik je nog kunnen doorverwijzen naar een van mijn gewaardeerde collega’s, stuur dan even een mail via info@traumaenrelatie.nl

Lieve groet,

Marjolijn van der Voorden

Trauma & Relatie draait op SYS Platform SYS Platform - Platform voor Coaches & Opleiders