Jezelf bij de hand nemen.
Vorige week was het een gekkenhuis thuis. Kids met belangrijke tentamens, een lief die dagen lang dubbel moest werken en ik had ook de nodige afspraken staan.
Eindelijk weekend dachten we.. nope.. onverwachts ‘moesten’ we met dezelfde snelheid door en van het een naar het ander.
En dan is het ‘ineens’ weer het begin van een nieuwe week. Mijn lijf voelt aan alsof het dagen lang de marathon heeft gelopen en slapen ho maar.
Juist in dit soort situaties is het belangrijk mezelf te kunnen reguleren. Het ene moment gaat dat goed en het andere moment grijp ik naar de snoeppot.
Maar vanochtend kreeg ik toch wel een lach op mijn gezicht toen ik ineens merkte dat mijn lijf vanzelf aangaf hoe hoog mijn spanning zat:
Ik had namelijk mijzelf bij de hand genomen. Net zoals een klein kindje de 3 vingers van zijn ouder vast pakt om steun te zoeken.
Laat links nu voor gevoel & verleden staan en rechts voor je ratio en toekomst.
Hoe mooi is het dan dat ze elkaar in het midden treffen en mijn linker ‘handje’ mijn denken bij de hand grijpt en zegt ‘het is even genoeg zo, ik heb ontspanning nodig’
Ik heb de spullen in mijn kantoor neer gelegd, naar huis gefietst en pak even een paar uur voor mezelf. Straks ga ik wel weer verder.
Hoe doe jij dat eigenlijk, jezelf reguleren en sussen?
