Safe Space…
Dit is wat de afgelopen weken erg op de voorgrond is bij mezelf en als ik om me heen kijk ook in mijn directe omgeving.
Safe Space, het klinkt zo simpel en eenvoudig, maar dat is het meestal niet. Ons hoofd denkt namelijk wel dat we veilig zijn, maar ons lichaam geeft andere signalen.
Afgelopen zondag, tijdens een verdiepingsdag, werd het me weer duidelijk gemaakt.
Tijdens een sessie kwam naar voren dat het voor vele delen in mij, makkelijker is om contact te maken met iets levenloos dan met het leven zelf.
Mijzelf, op een diepere laag, veilig voelen is onbewust eenvoudiger met een knuffel dan met een dierbare om me heen.
Een knuffel vraagt niets, zegt niets, heeft geen oordeel, kan geen pijn doen, is niet gevaarlijk, kan geen onverwachte dingen doen, dus die keuze is makkelijk gemaakt.
Dit alles gezien vanuit een heel klein meisje dat zich blijkbaar veel onveiliger voelt dan dat ik nu, als volwassen vrouw, kon bedenken.
We zijn zo geneigd om na een bepaalde leeftijd te zeggen ‘doe die knuffels toch weg, je bent al oud genoeg!’
Maar is het werkelijk zo?
Met pijn in mijn hart denk ik nog wel eens terug aan een van mijn kinderen die in de klas werd opgejaagd, omdat hij zich onder de tafel had verstopt of in een kastje zat.
Het was teveel, te overweldigend en heel onveilig, maar kon het niet anders aangeven dan ergens onder te kruipen met de capuchon van zijn trui over zijn hoofd.
Elke dag werd ik gebeld of ik hem kon halen, omdat met hem geen land te bezeilen was. Nee… inderdaad… voor mensen die daarin geen besef hebben niet nee.
We plakken er zo snel een label van ‘niet handelbaar, irritant, agressief, o.i.d.’ op dat we niet eens meer zien dat het kindje of de volwassene ook een naam heeft.
En belangrijker nog dat diegene zijn/haar eigen ‘safe space’ nodig heeft. Dat het onwijs belangrijk is om jezelf daar bewust van te worden.
Net zo belangrijk als dat jij leert om je eigen ‘safe space’ te ontdekken & te ervaren wat voor jou helpend is om je rustiger of veiliger te voelen.
Voor mij is het een knuffel & een dekentje. Voor de ander een berg kussens & weer een ander heeft een huisdier.
En jij? Hoe is het eigenlijk met jouw save space en welke behoefte hebben de jonge delen in jou?
